Najpierw padł pomysł, autorstwa naszego Prezesa Marka Paka, a my ten pomysł podchwyciliśmy. Wystawiać znaczy: wydobyć, wyjąć, wyłożyć na zewnątrz, pokazać - bardzo szybko przekonaliśmy się, że to nie takie proste. Zaczęliśmy więc "wydobywać" , "wyjmować" itd. Korzystaliśmy z tak bogatych Ÿródeł wiedzy jak archiwa oraz biblioteki kieleckie. Także dzięki znacznej pomocy dr Jana Leszka Adamczyka, udało nam się zebrać odpowiednie materiały. I tak naprawdę tu się dopiero zaczęło. Od czwartku do niedzieli (11-14.12.97) spędziliśmy na Uczelni jakieś 30 godzin. Wycinaliśśmy, naklejaliśmy, oklejaliśmy, kolorowaliśmy, ustawialiśmy
i przybijaliśmy, aż skończyliśmy (Uff!). A owocem naszej pracy była ekspozycja, która stanęła na I piętrze
w budynku A, oczywiście Politechniki świętokrzyskiej. Uroczyste otwarcie odbyło się, w poniedziałek 15 grudnia 1997 roku o godz. 12.00. Przybyło wielu znamienitych gości, z władzami naszej Uczelni na czele
(co dokumentujemy poniżej). Była również telewizja, i to nie jakaś tam BBC tylko nasza Telewizja Kablowa Kielce, która wszystko uwieczniła na taśmie.

PóŸniej wystawa czynna była przez cały tydzień, prawie 18-naście godzin na dobę. Najczęstszym pytaniem, powtarzającym się podczas ekspozycji było: A kto to był ten Franciszek Ksawery Kowalski?

Był on budowniczym (w naszych czasach byłby się Architektem Wojewódzkim) Gubernii Kieleckiej w latach 1867- 1897. Urodził się 2 lutego w Lublinie w rodzinie mieszczańskiej, jako syn Józefa i Apoloni
z Kanikowskich. Ukończył gimnazjum gubernialne w Lublinie, a następnie architekturę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W marcu 1849 rozpoczął aplikację przy znamienitym budowniczym rządowym Henryku Marconim. W roku 1854 zawarł związek małżeński z Amelią Łypaczewską, a w 1864 otrzymał posadę budowniczego powiatu kieleckiego. W rok póŸniej przeprowadził się na stałe do Kielc. Od 1866 kierował utworzonym Wydziałem Budowlanym rządu gubernialnego. W roku 1880 na nazwisko swej żony Amelii kupił za 750 rubli dom przy ul. Wesołej pod numerem policyjnym 572 (obecnie 31).Stopniowo poprzez dalsze transakcje i rozbudowę poszerzał swą posiadłość i rezydencję, która po niespełna dwudziestu latach osiągnęła następujące rozmiary: dwa domy murowane piętrowe oraz zabudowania gospodarskie. Żona Amelia zmarła
26 maja 1887 roku i pochowana została na cmentarzu "starym" w Kielcach. W 1888 roku zdecydował się Kowalski na powtórny ożenek z panną Felicją Gajewską. Obowiązki budowniczego gubernialnego pełnił przez trzydzieści lat. W sierpniu 1897 przeszedł na emeryturę po czterdziestu pięciu latach służby. Pragmatyka służbowa powodowała, że wiele jego projektów było zatwierdzanych przez władze budowlane w osobie budowniczego gubernialnego; inaczej mówiąc, Kowalski zatwierdzał sam swoje projekty. W pewnych okresach wręcz zmonopolizował projektowanie bardziej reprezentacyjnych gmachów, zwłaszcza użyteczności publicznej. Franciszek Ksawery Kowalski zmarł w Kielcach 2 czerwca 1903 roku w wieku 76 lat i pochowany został na katolickim cmentarzu "starym". Neogotycki, żeliwny grobowiec małżeństwa Kowalskich należy do najokazalszych i najpiękniejszych na cmentarzu.